"Ἡ εὐχούλα εἶναι λαβίδα ἁγία.
Τὸ Χριστὸ κοινωνᾶς κάθε φορὰ ποὺ τὴ λές. ...
Καὶ γίνεσαι ἀχόρταγος παιδί μου.
Καὶ δὲ σοῦ φτάνει οὔτε ἡ μέρα οὔτε ἡ νύχτα.
Ἡ εὐχούλα εἶναι τὸ πύρινο ἅρμα, σὰν τοῦ Ἡλία, τοῦ ζηλωτῆ προφήτη.
Στὸ Χριστὸ ἀνεβαίνεις.
Ἡ εὐχούλα εἶναι ἡ ρίζα τοῦ οὐρανοῦ ποὺ φυτεύεις στὴν καρδιά σου.
Τὴ φυτεύεις, τὴν ποτίζεις καὶ ξαφνικὰ βλέπεις ἕναν παράδεισο.
Ἡ εὐχούλα κάνει κυψέλη τὴν καρδιὰ καὶ ρέει ἡ χάρις παχύρρευστη πάνω σ' αὐτήν, σὰν τὸ μέλι".
(ὁσ. Ἐφραὶμ Κατουνακιώτης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου